Specialist Firearms Command (SCO19) to jednostka ds. broni palnej Metropolitan Police Service (Londyn, Anglia). Dowództwo jest odpowiedzialne za zapewnienie zdolności reagowania w razie wystąpienia incydentów z użyciem broni palnej, pomagając pozostałej części służby, która nie jest rutynowo uzbrojona. Są to jednostki pełnoetatowe, których członkowie nie wykonują żadnych innych obowiązków. SCO19 nazywano niegdyś "niebieskimi beretami", z racji nakrycia głowy tegoż koloru, które obecnie zastępują raczej niebieskie czapki z daszkiem lub hełmy bojowe.

Historia uzbrojonych funkcjonariuszy w brytyjskiej policji jest długa. Od czasu jej powstania w 1829 r. broń palna była wydawana doraźnie. Niezależnie od tego czy były to pistolety skałkowe, czy rewolwery, wydawano je jedynie w sytuacjach, w których istniało wysokie prawdopodobieństwo kontaktu z uzbrojonymi elementami przestępczymi. Nie istniał jednak żaden formalny system dyspozycji broni palnej. Zazwyczaj to dany komisarz policji rozdawał rewolwery funkcjonariuszom, gdy uznał to za stosowne, co w latach powojennych było coraz bardziej nieefektywne.

W odpowiedzi na masakrę w Shepherd's Bush w 1966 r. brytyjskie organy ścigania utworzyły D6 - poprzednika SCO19. Podczas wspomnianej masakry dwóch zbiegów z więzienia zastrzeliło z zimną krwią trzech policjantów, unikając zatrzymania. Incydent ten wywołał masowe oburzenie opinii publicznej, wzywającej do przywrócenia niedawno zniesionej kary śmierci i znacznego wzrostu liczby rekrutowanych funkcjonariuszy wyspecjalizowanych w pracy z bronią palną. Po skierowaniu do jednostki wybrani do D6 oficerowie byli kierowaniu do Szkoły Piechoty Armii na specjalistyczne szkolenie.

W 2012 roku nazwę jednostki zmieniono na SCO19 w wyniku połączenia jednostek Centralnych Operacji (CO) i Specjalnego Dyrektoriatu ds. Kryminalnych (Specialist Crime Directorate - SCD). Obecna rola jednostki obejmuje m.in. zapewnianie szkolenia w zakresie broni palnej funkcjonariuszom poniższych jednostek:

• Dowództwo Ochrony;
• Dowództwo Antyterrorystyczne;
• Grupa Ochrony Dyplomatycznej;
• Jednostka Dowodzenia Operacyjnego Ochrony Lotnictwa;
• Flying Squad – Jednostka Lotnicza;
• Funkcjonariusze i Dowództwo Ochrony Rodziny Królewskiej;
• Oficerowie MO19 (uzbrojona policja, która jest bezpośrednio częścią SCO19).

SCO19 posiada obecnie cztery główne jednostki bezpośrednio pod swoim dowództwem. To Armed Response Vehicle (ARV), w wolnym tłumaczeniu Jednostki Pojazdów Reagowania Zbrojnego/Zmotoryzowane Jednostki Reagowania Zbrojnego powszechnie określane również jako "trojany". To jednostki szybkiego reagowania na incydenty z bronią palną w Londynie. Patrolują miasto i zapewniają natychmiastowe wsparcie zbrojne innym jednostkom policji, w przypadku incydentów, w których użyto broni palnej. Są również szkoleni w pościgach z dużą prędkością i biorą udział w ukierunkowanych patrolach na obszarach o wysokiej przestępczości. Każda załoga pojazdu składa się z trzech członków: kierowcy, operatora łączności i obserwatora/nawigatora. Obecnie wykorzystywanym pojazdem przez ARV jest niemieckie BMW X5. W pojazdach przewożone są zazwyczaj pistolety maszynowe MP5 oraz pistolety Glock 17 - oba modele zasilane amunicją kaliber 9 mm. Na wyposażeniu jednostek ARV znajdowały się również karabinki automatyczne G36C, paralizatory elektryczne oraz granatniki H&K L104A12 37 mm wraz z amunicją gumową. Dodatkowo w pojazdach funkcjonariusze przewożą tarany i inny sprzęt do forsowania drzwi, tarcze balistyczne oraz sprzęt medyczny. Wyspecjalizowanym poddziałem w ARV jest Trojan Proactive Unit (TPU). Funkcjonariusze prowadzą patrole prewencyjne w ramach ARV w miejscach zagrożonych wysoką przestępczością. Jednostka składa się z 24 oficerów.

Trzeci poziom uzbrojonych oficerów w ramach SCO19 tworzy Zespoły Wsparcia Taktycznego (TST - Tactical Support Teams). Strukturalnie TST składają się z bardzo doświadczonych funkcjonariuszy ARV, którzy zapewniają wsparcie dla innych jednostek Metropolitan Police. Działają zarówno w mundurach, jak i po cywilnemu. Ponadto, TST często przeprowadzają wcześniej zaplanowane operacje/naloty, takie jak aresztowania wysokiego ryzyka oraz zapewniają wsparcie i rozpoznanie dla jednostki lotniczej Flying Squad.

Chociaż nie jest to oddzielny poziom uzbrojonych funkcjonariuszy, ważnym elementem w SCO19 jest pododdział Specialist Rifle Officers (SRO). To doświadczeni specjaliści od broni palnej, przeszkoleni w posługiwaniu się karabinami wyborowymi/snajperskimi. Funkcjonariusze często współpracują z TST, zakładając i pełniąc służbę na stanowiskach snajperskich zwłaszcza podczas dużych wydarzeń i imprez masowych. Funkcjonariusze SRO korzystają między innymi z niespotykanych często odmian karabinów G3 w wersji K - ze składaną teleskopowo kolbą oraz nieco krótszą niż pełnowymiarowa wersja lufą. Półautomatyczne karabiny G3 zasilane amunicją 7,62x51mm NATO stanowią przydatne narzędzie w sytuacjach wymagających szybkiego wsparcia ogniem precyzyjnym, przy jednoczesnym wysokim natężeniu ostrzału, które zapewnia automatyka broni.

Najwyższym poziomem uzbrojonych oficerów w ramach SCO19 i poddawanymi najwyższej próby selekcji są zespoły Specjalistów ds. Broni palnej i Zwalczania terroryzmu - Counter Terrorist Specialist Firearms Officer. CTSFO zajmują się operacjami, w których używana jest broń palna w ramach brytyjskich operacji antyterrorystycznych na poziomie krajowym. Ponadto zapewniają zbrojne wsparcie jednostkom specjalistycznym i są wszechstronnie przeszkoleni, dzięki czemu są w stanie sprostać wszystkim rodzajom zadań stawianych oddziałom uzbrojonej policji. CTSFO pozostają w ciągłym pogotowiu, gotowi do reagowania na incydenty wysokiego zagrożenia, takie jak ataki terrorystyczne w Londynie i na szczeblu krajowym. Członkowie CTSFO są szkoleni na wyższym poziomie niż inni członkowie SCO19, a większość stażystów zaczynała swoją służbę jako oficerowie ARV. Zaawansowane szkolenie wynika z tego, iż funkcjonariuszom może być potencjalnie przydzielone zadanie szturmowania budynków, samolotów, łodzi i pociągów. SCO19 ma siedem zespołów CTSFO, z których każdy składa się z jednego sierżanta i piętnastu policjantów pracujących na siedmiotygodniowych zmianach. Szacuje się, iż SCO19 ma około 130 wysoko wykwalifikowanych specjalistów w stanie ciągłej gotowości do wejścia do akcji drogą powietrzną lub morską.

W związku z organizacją Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie w lipcu 2012 roku dostosowano jednostkę do nowych specyfikacji. W rezultacie funkcjonariusze CTSFO szkolą się teraz z brytyjskimi siłami specjalnymi, w tym SAS i SBS, ciągle podnosząc swe umiejętności do najwyższych standardów. Szkolenia z UKSF obejmują między innymi zjazdy na tzw. szybkiej linie ze śmigłowców oraz trening walki w pomieszczeniach zamkniętych (CQC).

Na celowniku

Wraz z wyspecjalizowanymi umiejętnościami to właśnie CTSFO dysponują najnowocześniejszym arsenałem broni strzeleckiej i ŚPB.

Podstawową bronią funkcjonariuszy jest rodzina austriackich pistoletów Glock. Zasoby obejmują pistolety G26 – typu subcompact, z magazynkiem o pojemności minimum 10 naboi, G19 - pistolet typu compact o większym niż poprzednik szkielecie, stanowiący dobry kompromis pomiędzy pełnowymiarowym G17 a wcześniej wspomnianym G26. Paletę uzupełnia klasyczny, pełnowymiarowy Glock 17. W arsenale CTSFO znajdziemy również modele G17M i G19M. Są to odmiany zaprojektowanie dla potrzeb amerykańskiego FBI. Część z cech modeli "M" przeniesiono później do najnowszej serii Glocka, czyli Gen 5 i są to obustronny zwalniacz zamka, nacięcia na przedzie zamka ułatwiające przeładowanie czy poszerzone gniazdo magazynka. Pistolety wyposaża się odpowiednio do wykonywanych zadań w latarki taktyczne oraz laserowe wskaźniki celu – wedle uznania.

Podstawowym karabinkiem CTSFO jest Sig Sauer MCX zasilany amunicją .300 Blackout oraz 5.56x45mm NATO. Broń zastępuje sukcesywnie w szeregach londyńskiej policji inny produkt Sig Sauer model 516 kalibru 5,56x45mm oraz niemieckie HK G36C. Wszystkie powyższe modele to tzw. tłokowce, czyli wykorzystujące do przeładowania mechanizm krótkiego skoku tłoka. Przewagą tego typu broni jest niezawodność w stosunku do systemu bezpośredniego odprowadzenia gazów na suwadło Direct Impingement autorstwa Eugena Stonera. System powszechnie stosowany w amerykańskich konstrukcjach AR15 ma za sobą choroby wieku dziecięcego i jest uznawany za niezawodny. Jednakże sektor wojskowy i policyjny wydaje się preferować konstrukcje tłokowe, mimo że są cięższe niż ich odpowiedniki DI. MCX staje się jednym z popularniejszych wyborów w siłach policyjnych i zbrojnych wielu krajów świata. Jak już wyżej wspomniano, karabinki wybrane do służby w CTSFO mają możliwość zasilania również amunicją .300BLK. Czy dany egzemplarz akurat w danym momencie korzysta z tej amunicji, można poznać po oznaczeniach na stopkach magazynków – te zawierające amunicję .300BLK mają stopki w kolorze FDE, a ich producentem jest firma Lancer. Przewagą amunicji .300BLK nad 5,56 jest siła obalająca, lepsza współpraca z wytłumioną bronią i możliwość skorzystania z pełni potencjału balistycznego amunicji przy zachowaniu krótkiej lufy broni. Amunicja 5,56x45mm jest najbardziej efektywna przy 20-calowej lufie. Minusem kalibru .300BLK jest większy odrzut broni (według źródeł zachodnich jest to 9 funtów przy 3 funtach w kalibrze 5,56) mniej płaska trajektoria lotu pocisku oraz cena, która jest dwa razy wyższa niż amunicji 5,56. MCX-y londyńskich policyjnych specjalsów zazwyczaj wyposaża się w kolby składane teleskopowo za pośrednictwem dwóch prowadnic, kolimatory Micro T2 i przystawki powiększające firmy Aimpoint, laserowe wskaźniki celu DBAL firmy Steiner oraz różnorakie oświetlenie taktyczne firm Surefire, Inforce oraz Streamlight. Broń często występuje w postaci wytłumionej za pośrednictwem dedykowanych tłumików firmy Sig Sauer, na które operatorzy naciągają osłony termiczne chroniące strzelca przed przypadkowym oparzeniem.

Modelem zastępowanym przez Sig Sauer MCX, jak podkreślono wyżej, jest Sig 516. Karabinek jest zbudowany w klasycznym układzie platformy AR15 z rozdzielnymi komorami spustową i zamkową oraz klasyczną teleskopową kolbą zainstalowaną na rurze bufora. Jednakże, jak już wspomniano, karabinek pracuje w układzie krótkiego skoku tłoka, nie jak klasyczne AR15 w systemie DI. Broń zasilana jest amunicją 5,56x45mm NATO. Akcesoria montowane na modelu 516 są tożsame z tymi, które instaluje się na modelu MCX.

Snajperzy CTSFO korzystają głównie z brytyjskich karabinów wyborowych Accuracy International AW (w armii brytyjskiej znanych pod nazwą L96A1). Broń wyposażono w składaną na bok kolbę oraz dedykowany dwójnóg. Celownik optyczny to prawdopodobnie model 5-25x56 PM II/LP firmy Schmidt und Bender. Podstawowe warianty karabinów AI AW zasilane są amunicją 7,62x51mm NATO. Warianty rozwojowe obejmują dalszą modyfikację łoża oraz zastosowanie kalibrów .300 WinMag, .338 Lapua Magnum czy .50BMG. Karabiny zasilane są z odłączanych magazynków pudełkowych w systemie AICS, które stały się jednym z nieformalnych standardów w konstrukcji broni wyborowej.

Na wyposażeniu CTSFO znajdują się też półautomatyczne włoskie strzelby Benelli M3. Broń zasilana jest amunicją kalibru .12, w tym gumową i specjalistyczną pozwalającą na bezpieczne odstrzeliwanie zawiasów i zamków w drzwiach. Konstrukcyjną ciekawostką jest fakt, iż strzelba może być również używana w stylu pump action, czyli przeładowywana po każdym strzale manualnie przez strzelca. Strzelby Benelli to nieformalny "złoty standard" wśród broni gładkolufowej stosowanej w służbach mundurowych. Modele Benelli M4 znajdują się na wyposażeniu między innymi Korpusu Piechoty Morskiej USA.

Kolejnym z narzędzi miotającymi amunicję nieletalną na wyposażeniu CTSFO są niemieckie granatnik 37 mm H&K L104A12 - odmiana granatnika HK69A1 kalibru 40 mm. W CTSFO stosuje się je do miotania amunicji gumowej, granatów dymnych lub CS.

Na koniec warto wspomnieć o imponującej flocie pojazdów, które pozostają do dyspozycji SCO19. Wspomniane wyżej BMW X5 zastąpiły model 530D. Motocykle w jednostce to również produkt BMW - F800 GS. Wsparcie lotnicze stanowią trzy śmigłowce Eurocopter EC-145, a szybki transport po Tamizie zapewniają łodzie półsztywne (rigid inflatable boats — RIB) Delta 1000TX.

SCO19 i jej poddziały, zwłaszcza CTSFO, to niewątpliwie elita wśród policyjnych jednostek Europy, stanowiąca forpocztę w walce z zagrożeniami, na które narażone są współczesne kraje Zachodu.