Litwa zasygnalizowała, że ma w planach poszerzenie używanej w tamtejszym systemie prawnym definicji szpiegostwa. Większy nacisk ma być położony na penalizowanie wrogiej aktywności szpiegowskiej w przestrzeni teleinformatycznej oraz uderzającej w litewskich sojuszników, a bazującej właśnie na działaniach prowadzonych z terytorium Litwy. Chodzi o usprawnienie współpracy i lepszą ochronę interesów oraz bezpieczeństwa partnerów państwa z NATO oraz UE. Plany zakładają, że lepszą ochroną kontrwywiadowczą mają być objęte zarówno tajemnice państwowe, jak i urzędowe, a także informacje niejawne pochodzące z innych państw, współpracujących z Litwą. Strona litewska ewidentnie chce roztoczyć szerszy parasol ochronny nad kluczowymi dla bezpieczeństwa, obronności i ochrony własnych interesów danymi.

Litwini zauważają, że prace nad tym zagadnieniem mają być wpisane w wiosenną sesję parlamentu za sprawą koncepcji rządowych. Strona litewska dąży do przeprowadzenia nowelizacji kodeksu karnego, w którym miałyby potencjalnie pojawić się surowsze kary za działalność szpiegowską. Obecnie w tym państwie za przekazanie litewskich tajemnic państwowych obcemu państwu lub jego organizacji grozi kara pozbawienia wolności od 2 do 10 lat, a także istnieją kary więzienia od 3 do 15 lat za bezpośrednią aktywność w ramach obcych służb specjalnych. Publiczne wezwania do naruszenia suwerenności Litwy podlegają karze więzienia do pięciu lat. Jednakże, pytany przez dziennikarzy (zgodnie z informacjami portalu Lrt.lt) tamtejszy szef resortu obrony nie mógł powiedzieć wprost, czy postulowane zmiany obejmą podniesienie kary pozbawienia wolności za szpiegostwo.

Minister obrony Litwy Arvydas Anušauskas miał jednak zaznaczyć, że planowane są zmiany w sferze wprowadzenia odpowiedzialności za naruszenie suwerenności państwa za pomocą najnowszych technologii teleinformacyjnych. Oczywiście, kryje się za tym zwiększenie możliwości działań prawnych względem osób szerzących wrogą propagandę lub zaangażowanych w działania informacyjne zewnętrznych podmiotów a wymierzone w interesy kraju.

Pamiętajmy, że sprawa nowego podejścia do definiowania szpiegostwa w systemie prawnym jest od lat przedmiotem dyskusji także w Polsce. W rozmowie z 18 listopada 2020 z InfoSecurity24.pl Stanisław Żaryn, rzecznik prasowy ministra koordynatora służb specjalnych, miał wskazać wprost, iż w Polsce definicję działalności szpiegowskiej zapisano w kodeksie karnym, a jego zdaniem te zapisy nie są nowe. Dlatego też, jak mówił Żaryn, debatę na temat ewentualnych zmian jakiś czas temu rozpoczęła sejmowa Komisja ds. Służb Specjalnym. "Czekamy na wyniki tych prac" - powiedział rzecznik.

W związku z rozwojem technologicznym, w związku z rozwojem nowych metod oddziaływania jednego państwa na drugie, definicja szpiegostwa jest problematyczna. Ujęcie szpiegostwa w nowoczesną definicję prawną jest wyzwaniem dla wielu państw. Przy czym, w przypadku Litwy możliwe jest, że już w kwietniu poznamy nowe ujęcie problemy w ich kodeksie karnym. Zaś w przypadku Polski trudno jest dziś wskazywać konkretne i realne terminy reformy słynnego art. 130 KK. Trzeba zauważyć, że współcześnie wszelkie braki w przypadku definicji szpiegostwa lub nad wyraz liberalne podejście do kar są z jednej strony realnym osłabieniem codziennej osłony kontrwywiadowczej państwa. Dostrzegają to państwa na całym świecie, począwszy od Australii, aż do omawianej Litwy.

Co więcej, stworzenie przestrzeni do działań informacyjnych, bez możliwości ich odpowiedniego lokowania w systemie prawnym, może przekładać się na długofalowe oraz głębokie negatywne skutki dla interesów państwa, jego przemysłu, społeczeństwa, wizerunku itd. Stąd też, tak istotnym jest wbrew pozorom szybkie dostarczanie własnym służbom odpowiedniego filaru jakim jest przejrzysty system unormowań, a także wysyłanie czytelnego sygnału do osób skłonnych do podjęcia współpracy z obcymi wywiadami, iż jest to błędną droga, wiążąca się z możliwością silnej reakcji państwa.