Z siedmiu ofert tylko jedna przekroczyła zakładany budżet 113 566 758,50 zł brutto. Najdroższą propozycję przedstawiło niemiecko-polskie konsorcjum Beechcraft Berlin Aviation i Arminex Trading Sp. z o.o. Jej wartość była większa od ustalonej kwoty o prawie 13 mln zł i wyniosła 125 749 050,00 zł brutto. Najtańszą ofertę zaproponowała brytyjska firma Aerocare Aviation Services. Cena jaką zaoferowało przedsiębiorstwo z Wysp to 84 200 mln zł. Pozostałe przedstawiły:

• konsorcjum JB Investments Sp. z o.o. i Aero Club Sp. z o.o. - 109 783 650 zł brutto
• czeska firma Ceska letecka servisni a.s. – 97 334 282 zł netto
• szwedzkie przedsiębiorstwo Bromma Air Maintenance AB – 91 580 538 zł netto
• polsko-niemieckie konsorcjum GB Aircraft Sp. z o.o. i Aerodata AG – 110 556 110 zł brutto
• polsko-austriackie konsorcjum Parasnake Arkadiusz Szewczyk i Airborne Technologies GmbH – 109 224 000 zł brutto

Straż Graniczną chce pozyskać maszyny fabrycznie nowe, wyprodukowane nie wcześniej niż w 2018 roku. Mają to być samoloty dwusilnikowe turbinowe, przeznaczone do działań nad obszarami morskimi. Ich wyposażenie ma zawierać systemy obserwacji lotniczej, radar poszukiwawczy 360°, system automatycznej identyfikacji jednostek nawodnych typu AIS, a także łączność satelitarną z dostępem do Internetu. Oprócz tego mają dysponować dwoma radiotelefonami cyfrowymi do łączności służbowej Straży Granicznej, zintegrowanymi z systemem łączności samolotu.

Maszyny będą wyposażone w dwa silniki turbośmigłowe, o maksymalnej mocy w zakresie od 770 do 1200 SHP (koni mechanicznych na wale). Śmigła muszą posiadać co najmniej 4 łopaty każde, zmienny skok śmigieł (łopat) włącznie z rewersem oraz instalację przeciwoblodzeniową. Każdy samolot pomieści co najmniej 7 osób: pilotów, załogę i pasażerów.

Samoloty muszą jednocześnie spełniać wszystkie wymogi odnośnie wyposażenia ratowniczego i bezpieczeństwa dla załóg statków powietrznych użytkowanych nad obszarami wodnymi w odległości większej niż 50 mil morskich od lądu. Z racji specyfiki działań, maszyny muszą być certyfikowane do wykonywania lotów VFR-dzień, VFR-noc (VFR czyli lot w warunkach pozwalających na kontrolę położenia statku za pomocą zewnętrznych punktów odniesienia), IFR (lot wykonywany zgodnie z przepisami dla lotów według wskazań przyrządów) oraz lotów w przewidywanych i istniejących warunkach oblodzenia, przy dobrej i złej widoczności. System ogrzewania samolotu ma umożliwiać loty zimą oraz na wyższych pułapach (do 20 000 stóp, czyli nieco ponad 6 km).  Zakłada się, że samoloty będą tym samym wyposażone w system oświetlenia oraz zabudowy do wykonywania lotów VFR-dzień/noc oraz IFR.

Samoloty mają być również wyposażone w system poszukiwania kierunkowego rozbitków (Directional Finders System), monitorujący przedział częstotliwości w niebezpieczeństwie. System paliwowy ma zapewnić każdej maszynie loty o długotrwałości co najmniej (minimum) 5 godzin 30 minut na prędkości ekonomicznej, 30 minut rezerwy przy ciężarze załadowania samolotu ustalonym na minimum 950 kg. W praktyce więc samoloty powinny być zdolne do wykonywania zadań o długości minimum 6 godzin.

Każdy z oferentów zapewnia gwarancję na okres 36 miesięcy lub 1500 godzin na maszynę wraz z elementami kompletującymi, silnik, śmigła, system obserwacji lotniczej, radar poszukiwawczy i system identyfikacji automatycznej jednostek nawodnych. Gwarancją na czas 36-miesięcy obejmowane są natomiast oferowana awionika i telefony łączności satelitarnej z dostępem do Internetu.

Wykonanie zamówienia jest planowane najpóźniej do dnia 1.10.2020 r., ale nie wcześniej niż po dniu 1.02.2020. Jednak, oprócz dostarczenia samych maszyn, wymagane będzie przeprowadzenie szkolenia dla personelu latającego (operatorów systemów pokładowych) w zakresie użytkowania i obsługi wyposażenia dodatkowego. Wspomniane szkolenie musi się zakończyć przed 31.01.2020 r.

PM