Ukraina zamówiła w 2018 roku 55 śmigłowców koncernu Airbus Helicopters dla formacji i służb podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych za kolosalną sumę 558 mln euro. Wśród nich znalazły się 24 lekkie maszyny H125 Écureuil, każda warta 4,9 mln euro. Pierwsze dwie maszyny zostały rok temu dostarczone w podstawowej konfiguracji, wyposażonej w wyciągarkę ale pozbawione nowoczesnych systemów obserwacyjnych. Jednak ich głównym zadaniem było szkolenie personelu dla nadciągającej floty kolejny 22 maszyn, z których 10 ma zostać dostarczonych w 2021 roku. Do 4 stycznia uprawnienia pozwalające na pilotowanie H125 uzyskało 6 nowych pilotów a maszyny wylatały ponad 460 godzin. Przeszkolono również 64 osób personelu naziemnego.

Kolejne dostarczane w 2021 roku maszyny H125 będą wyposażone w głowice optoelektroniczne, aby skutecznie realizować swoje podstawowe zadanie, którym jest dozór obszarów przygranicznych i wód terytorialnych Ukrainy. Mają one sukcesywnie wchodzić do służby, zarówno na granicach lądowych jak i morskich.

H125 to lekki, wielozadaniowy śmigłowiec produkowany przez koncern Airbus Helicopters. Napędzany jednym turbowałowym silnikiem Safran Arriel 2D może przenosić do 6 osób (dwóch pilotów + 4 pasażerów) i 300 kg ładunku (lub 1400 kg samego ładunku). Śmigłowiec ten pobił rekord świata wysokości dla startu i lądowania - lądując i startując z wierzchołka Mt. Everest (8848 m n.p.m.). H125 występuje w wielu różnych wersjach - m.in. HEMS (ratownictwa medycznego), pasażerskiej, transportowej, szkolno-treningowej czy dla służb porządku publicznego. Maszyny są szczególnie popularne w tej ostatniej roli, zarówno w aplikacjach dla Policji jak i formacji ochrony granic.

W Państwowej Służbie Granicznej Ukrainy H125 zastępują maszyny posowieckie typu Mi-2 i znacznie cięższe Mi-8. Ze względu na inne wymagania związane m.in. z potrzebą przechowywania w zamkniętym hangarze zapewniającym określony zakres temperatur i innych warunków wraz z nowymi śmigłowcami pojawiła się potrzeba tworzenia nowej infrastruktury. W 2020 roku zbudowano 2 nowoczesne hangary w obwodzie charkowskim i jeden w obwodzie sumskim (północno-wschodnia Ukraina). Jeden hangar stanął w rejonie Kijowa. Kolejny powstaje w obwodzie czernichowskim (leżącym między obwodem kijowskim i sumskim). Wskazuje to na priorytet użycia nowych maszyn dla zabezpieczenia północnej części granicy z Rosją oraz wschodniej części pogranicza ukraińsko-białoruskiego.