Od dziś już oficjalnie Tomasz Siemoniak przejmuje stery w gmachu MSWiA przy ulicy Batorego w Warszawie. Stanowisko obejmuje po 5-miesięcznych rządach sprawowanych tam przez Marcina Kierwińskiego, który postanowił zamienić ministerialny fotel na mandat w europarlamencie. Kierwiński musi go rzecz jasna zdobyć w czerwcowych wyborach, jednak biorąc pod uwagę, że otrzymał pierwsze miejsce na warszawskiej liście Koalicji Obywatelskiej, jest to niemal pewne. 

To nie pierwszy raz, kiedy Tomasz Siemoniak będzie pełnił kierowniczą funkcję w MSWiA. W przeszłości (2007-2011) był on jednym z wiceministrów w tym resorcie i choć formalnie nie odpowiadał za służby, to z tym jak funkcjonuje to ministerstwo miał się już okazję zapoznać. Nie bez znaczenia pozostanie też zapewne doświadczenie jakie zdobył w roli szefa MON i wicepremiera oraz obecnie, jako minister koordynator służb specjalnych. Co ciekawe, Siemoniak będzie kolejnym szefem MSWiA, który jednocześnie nadzorował będzie służby. Mimo, że jesienią ubiegłego roku przedstawiciele rządzącej koalicji byli zdania, że ten mariaż nie jest najlepszym pomysłem, dziś podjęto inną decyzję. Abstrahując jednak od polityki, warto zauważyć, że w przeszłości częściej minister spraw wewnętrznych był jednocześnie koordynatorem służb, niż dochodziło o rozdzielenia tych dwóch stanowisk. 

„Mam bezgraniczne zaufanie do ministra Tomasza Siemoniaka i dlatego nie waham się powierzyć mu obu funkcji. Będzie pełnił rolę ministra spraw wewnętrznych i administracji i jednocześnie koordynatora ds. służb specjalnych” – mówił w piątek o Siemoniaku premier Donald Tusk, ogłaszając nowych ministrów. 

Kim jest nowy szef MSWiA?

Tomasz Siemoniak w grudnia 2023 r. obejmując stanowisko ministra koordynatora służb specjalnych po Mariuszu Kamińskim (PiS), ogłosił audyt i rozpoczął proces likwidacji Centralnego Biura Antykorupcyjnego. W jego miejsce ma powstać Centralne Biuro Zwalczania Korupcji jako struktura w ramach Policji.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo granicy wschodniej, Siemoniak deklarował, że jest raczej zwolennikiem przesunięcia ciężaru jej ochrony na Straż Graniczną, a w mniejszym stopniu na policję i wojsko. Jednocześnie oceniał, że wycofanie żołnierzy z terenów przygranicznych byłoby sygnałem dla Aleksandra Łukaszenki i Władimira Putina, że mogą zrobić kolejny krok.

Siemoniak od 2015 r. jest posłem. W ostatnich wyborach, kandydując w okręgu opolskim, uzyskał 46,2 tys. głosów. Kiedy jeszcze był w opozycji, należał do sejmowej Komisji Obrony.

Gdy PO poprzednio była u władzy, w listopadzie 2007 r. został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Do resortu przyszedł razem z Grzegorzem Schetyną, dziś senatorem KO. Podlegały mu departamenty: administracji publicznej, analiz i nadzoru, wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, zezwoleń i koncesji oraz zdrowia. Nadzorował Główny Urząd Geodezji i Kartografii i resortowy sanepid. Jako wiceszef MSWiA odpowiedzialny za administrację Siemoniak zajmował się decentralizacją. Odpowiadał również za usuwanie skutków klęsk żywiołowych, z tego powodu często jeździł z premierem Tuskiem lub ówczesnym wicepremierem Schetyną w rejony powodzi i wichur.

Z MSWiA Siemoniak w 2011 r. przeszedł do MON, gdzie zastąpił Bogdana Klicha, który podał się do dymisji po publikacji raportu polskiej komisji badającej katastrofę smoleńską. Siemoniak w MON pracował także wcześniej. W latach 1998-2000 był dyrektorem Biura Prasy i Informacji u ministra Janusza Onyszkiewicza.

W MON Siemoniak pracował m.in. z obecnym wiceszefem MSWiA Czesławem Mroczkiem. W resorcie obrony Mroczek był najpierw wiceministrem do spraw społecznych, potem przejął kluczowy obszar modernizacji technicznej, czyli zakupów uzbrojenia i sprzętu. Teraz Mroczek jest w MSWiA wiceministrem, któremu podlegają formalnie wszystkie służby: Policja, SOP i Straż Graniczna i Państwowa Straż Pożarna. W nadzorze na tą ostatnią, jak mówił przestawiając wiceministrów ówszesny szef resortu, pomagać ma mu Wiesław Leśniakiewicz, podsekretarz stanu w resorcie, a w przeszłości komendant główny PSP.

Przez sporą część kariery Tomasz Siemoniak związany był z mediami. Od 1994 r. odpowiadał za oddziały terenowe TVP. W kwietniu 1996 r., w wieku 29 lat, został dyrektorem TVP 1. Na stanowisku utrzymał się pięć miesięcy. W 1997 r. został koordynatorem programu Media i Demokracja w Instytucie Spraw Publicznych. W latach 1998-2002 był wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej PAP, a w latach 2002-2006 był członkiem zarządu Polskiego Radia.

Jest absolwentem Wydziału Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i stypendystą Uniwersytetu w Duisburgu (Niemcy). W młodości działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, był przewodniczącym NZS na SGPiS i sekretarzem Krajowej Komisji Koordynacyjnej.