Projekt Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministra Obrony Narodowej stanowi wykonanie upoważnienia z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Na mocy tej ustawy szefowie MON i MSWiA, w porozumieniu z ministrem zdrowia, zostali zobowiązani do określenia w drodze rozporządzenia sposobu i organizacji przeprowadzenia szkoleń w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP) w obu resortach. Ma to nastąpić z uwzględnieniem potrzeby przeszkolenia personelu (policjantów, funkcjonariuszy, strażaków, żołnierzy, pracowników) jednostek podległych lub nadzorowanych, w liczbie niezbędnej do ich sprawnego funkcjonowania. 

Konieczność nowelizacji obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministra Obrony Narodowej z 2008 r. w sprawie szkoleń w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy wynika m.in. – jak wskazują autorzy projektu - ze zmian dokonanych w tej materii przez Ministerstwo Zdrowia.

Jest ona również - jak wyjaśniono - potrzebna z uwagi na doświadczenia płynące z wykorzystywania umiejętności udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy przez funkcjonariuszy, strażaków, policjantów, strażników granicznych, żołnierzy i pracowników m.in. podczas realizacji zadań wsparcia organów administracji publicznej np. w działaniach antykryzysowych, w czasie epidemii czy w czasie zabezpieczenia misji Polskich Kontyngentów Wojskowych poza granicami.

Z uwagi na rosnące potrzeby szkoleniowe obu resortów w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy zdecydowano w projekcie m.in. o zwiększeniu możliwości prowadzenia szkolenia w innych niż wymieniono w dotychczasowym rozporządzeniu podmiotach szkolących. W projekcie zrezygnowano ze wskazania podmiotów szkolących jak dotychczasowo z nazw, na rzecz uniwersalnych zapisów – dających możliwości prowadzenia szkolenia w podmiotach szkolących - w jednostkach organizacyjnych, jednostkach szkoleniowych, ośrodkach lub centrach szkolenia lub kształcenia, podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Ministra Obrony Narodowej. 

W projekcie określono także nowe wymogi dla kadry dydaktycznej – uwzględniające specyfikę działań poszczególnych służb, głównie w zakresie posiadania doświadczenia zawodowego w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej, realizowania ustawowego obowiązku kształcenia podyplomowego i doskonalenia zawodowego, a także doświadczenia w realizacji zadań w obszarze ratownictwa specjalistycznego (technicznego, chemicznego, biologicznego, zdarzeń radiacyjnych oraz zdarzeń związanych ze skutkami wybuchów, itd.). Przewidziano też możliwość prowadzenia zajęć teoretycznych w formie kształcenia z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej (e-learning). 

Twórcy projektu zdecydowali się również na aktualizację zapisów dotyczących oceny jakości szkolenia prowadzonego w podmiotach szkolących. W dokumencie ujęto także m.in. zapisy dotyczące sposobów i form aktualizacji wiedzy ratownika.