Służby Specjalne
Słynny szpieg ujawnia książkę szyfrów Marynarki Wojennej RP
Szyfr zasadniczy „MAR 3” to tytuł ściśle tajnej książki szyfrów przedwojennej Marynarki Wojennej RP, której reprint wydał właśnie gen. bryg. Marian Zacharski. Najgłośniejszy szpieg PRL zdradza, że dokonał swego odkrycia w niemieckich archiwach, odmawiając jednak ujawnienia bliższych szczegółów kwerendy.
„Ministerstwo Spraw Wojskowych. Sztab Generalny. Ściśle tajne! Szyfr zasadniczy „MAR 3”. Egzemplarz Nr… Objaśnienia dokładnie czytać! Trzymać pod zamknięciem.” – czytamy na okładce liczącej 252 strony publikacji, której reprint staraniem gen. bryg. Mariana Zacharskiego wydany został przez Fundację Olandia z Prusima. Okładka koloru czerwonego jest niedatowana, ale – jak zapewnia słynny szpieg, który od kilku lat prowadzi własną kwerendę w niemieckich archiwach publikując na bieżąco jej wyniki w kolejnych książkach – pozycja w nieznanej liczbie egzemplarzy przeznaczonych dla zamkniętego i bardzo wąskiego kręgu odbiorców miała ukazać się w 1934 r. w Warszawie.
Jeśli tak faktycznie było, oznaczałoby to, że drukarnia realizująca zamówienia dla służb tajnych Wojska Polskiego, wykorzystała projekt okładki pochodzący sprzed co najmniej 6 lat, bowiem rozkazem ministra spraw wojskowych nr 36 z dnia 22 grudnia 1928 r. Sztab Generalny WP, zmienił nazwę na Sztab Główny WP (zob. Dziennik Rozkazów MSWojsk. Nr 36 poz. 396 z 22.12.1928 r.).
Ze słowa wstępnego Mariana Zacharskiego wynika, że odnaleziona przez niego podczas kwerendy archiwalnej poza granicami Polski książka szyfrów przedwojennej Marynarki Wojennej RP jeszcze niedawno znajdowała się w dyspozycji władz USA po drugiej stronie Atlantyku. „Po przegranej przez Niemców wojnie egzemplarz książki zawierający Szyfr zasadniczy „MAR 3”, jak większość znajdującej się w Niemczech dokumentacji dotyczącej wywiadu elektronicznego, został wywieziony przez aliantów zachodnich. Do Europy powrócił zaledwie kilka lat temu. Udało mi się uzyskać do niego dostęp” – napisał dawny oficer Departamentu I MSW i Zarządu Wywiadu UOP, który 20 lat temu pod naciskiem ówczesnych władz RP w związku z aferą szpiegowską „Olina” musiał opuścić kraj.
Gen. bryg. Marian Zacharski nie chce ujawnić, gdzie odnalazł książkę szyfrów przedwojennej Marynarki Wojennej RP. W rozmowie z Cyberdefence24 tłumaczy, że nie ma obowiązku ujawniać swych źródeł, ponieważ nie jest historykiem. Z nieoficjalnych źródeł dowiedzieliśmy się, że swego najnowszego odkrycia dokonał w niemieckich archiwach federalnych.
W części ogólnej objaśnień do książki szyfrów, której reprint zawdzięczamy Marianowi Zacharskiemu, odnotowano, że „Szyfr zasadniczy „MAR” przeznaczony jest do tajnej korespondencji szyfrowej Kierownictwa Marynarki Wojennej z jej jednostkami organizacyjnemi i władzami wyszczególnionemi w rozdzielniku znajdującym się na wewnętrznej stronie przedniej okładki.
Celem uniknięcia pomyłek, należy przed rozpoczęciem szyfrowania sprawdzić w rozdzielniku, czy szyfr którym depesza ma być zaszyfrowana znajduje się w danym Dowództwie.
Szyfr zasadniczy „MAR” służy jedynie do zaszyfrowania samego tekstu depeszy; adres, numer, datę, podpis depeszy i ewentualnie powołanie się na Nr poprzedniej korespondencji szyfruje się Szyfrem Uzupełniającym „MAR”.
(patrz: Objaśnienia do Szyfru Uzupełniającego „MAR”).
Posiadający szyfr jest osobiście odpowiedzialny za:
1. utrzymanie tajności szyfru,
2. ścisłe przestrzeganie reguł szyfrowych,
3. należyte przechowywanie,
4. zabezpieczenie przed zgubą, kradzieżą lub wglądem przez osoby niepowołane.
Wrazie (pisownia oryg. – przyp red.) niebezpieczeństwa należy szyfr w obecności świadka doszczętnie spalić lub w ostateczności wrzucić do morza.
Szyfr należy stale przechowywać w żelaznych kasach lub kasetkach o pewnych zamknięciach. Jeżeli szyfr przez dłuższy okres czasu (dłużej niż 14 dni) nie będzie przypuszczalnie w użyciu, należy go przechowywać, prócz tego, w zapieczętowanem opakowaniu”.
We wstępie Marian Zacharski wyjaśnia, że „Księgi szyfrowe stosowane przez marynarkę wojenną, oprócz normalnej treści spotykanej rutynowo w tajnych depeszach innych rodzajów sił zbrojnych, były i są wyjątkowo bogate w mniej typowe zagadnienia, takie jak na przykład precyzyjne informacje o warunkach pogodowych, pozycji okrętów ustalanej według z góry określonych kwadratów dzielących poszczególne akweny wodne, rozpoznania i ustalenia pozycji okrętów nieprzyjacielskich itp.”.
Książka Szyfr zasadniczy „MAR 3” zawiera też zbiór tablic, m.in. własnych jednostek (dowiadujemy się z niej np., że trałowiec ORP „Rybitwa” w komunikacji szyfrowej występował jako 01, zaś torpedowiec ORP „Ślązak” jako 17) i pilnych sygnałów (np. 00 – depesza jest pilna, 01 – konwój nieprzyjacielski w następującej sile…, 09 – krążownik nieprzyjacielski, 35 – podejrzana lub nieprzyjacielska łódź podwodna w pobliżu).
We wprowadzeniu do swej publikacji Marian Zacharski wspomina, że oprócz książki Szyfru zasadniczego „MAR-3” Niemcy odnaleźli na terenie obiektu Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego WP w Pyrach księgę szyfrową z 1937 r., która była wykorzystywana do ściśle tajnej korespondencji pomiędzy Kierownictwem Marynarki Wojennej a szefostwem Oddziału II.
Na potwierdzenie tej informacji Zacharski publikuje pismo z 10 listopada 1939 r., w którym Wydział Szyfrów (Chiffrierabteilung) Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu (Oberkommando der Wehrmacht/OKW) powiadamia Wydział 3. (analiz wywiadowczych/Nachrichtenauswertung) Kierownictwa Wojny Morskiej (Seekriegsleitung) Naczelnego Dowództwa Marynarki Wojennej (Oberkommando der Kriegsmarine/OKM) o przekazaniu do dyspozycji trzech książek szyfrów (Signalbücher) Marynarki Wojennej RP, odnalezionych w obiekcie należącym do Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego WP w Pyrach, 13 km od centrum Warszawy.
Według ustaleń Zacharskiego, które zostały przedstawione w jego poprzedniej książce pt. „Kody wojny” (Fundacja Olandia, Prusim 2015), niemieccy specjaliści od dekryptażu złamali szyfr zasadniczy „MAR-3” znacznie wcześniej i stąd od dawna mieli możliwość czytania transmitowanych depesz polskich.
Odkrycia dokonane przez Niemców w obiekcie Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego WP pozwoliły im – jak pisze Zacharski – uzyskać potwierdzenie prawidłowości swoich wcześniejszych prac nad dekryptażem, jak i odczytać te z depesz, które przechwycili, ale nie byli ich w stanie odszyfrować całkowicie lub częściowo.
Marian Zacharski zapowiada, że Szyfr zasadniczy „MAR 3” jest pierwszą częścią jego nowego projektu wydawniczego, w ramach którego planuje publikację pozostałych książek szyfrowych przedwojennej Marynarki Wojennej RP.
* Skany poszczególnych stron Szyfru zasadniczego „MAR 3” publikujemy dzięki uprzejmości gen. bryg. Mariana Zacharskiego.
Jarosław Jakimczyk, redaktor naczelny Cyberdefence24
zdziwiony
Znaczy się sprawa okradzenia przez niego Pewexu i innych firm już się przedawniła, że Zacharski znowu produkuje się publicznie? I jak to jest, że przestępców się nie degraduje?