Doświadczenia międzynarodowe ostatnich 20 lat pokazują, że w wyniku ataku terrorystycznego z dużą liczbą poszkodowanych powstaje luka czasowa, gdy miejsce zamachu jest w trakcie zabezpieczania przez siły policji/wojska i nie ma możliwości zapewnienia szybkiej pomocy medycznej poszkodowanym. Zgodnie z tradycyjnym podejściem, ratownicy Państwowego Systemu Ratownictwa Medycznego w Polsce wchodzą na miejsce zdarzenia dopiero wówczas, gdy jest ono bezpieczne. Tymczasem poszkodowani w tym czasie mogą umierać w wyniku odniesionych ran. Ich zabezpieczenie i utrzymanie przy życiu jest możliwe, pod warunkiem, że pomoc nadejdzie szybciej.

Zespoły RTF (ang. Rescue Task Force – medyczne zespoły szybkiego reagowania) składają się z medyków systemu PRM oraz funkcjonariuszy policyjnych bądź np. żołnierzy jednostek specjalnych. Zespół taki funkcjonuje jako samowystarczalna jednostka w celu udzielania pomocy medycznej rannym w jak najkrótszym czasie od ataku zamachowca. W tym czasie jednostki kontrterrorystyczne lokalizują i neutralizują zagrożenie. W trakcie neutralizowania zagrożenia typu aktywny strzelec, zespół RTF może rozpocząć działania polegające na udzielaniu pomocy rannym oraz ich ewakuacji ze strefy ciepłej (ang. warm zone). Umożliwia to zdecydowanie szybsze dotarcie do poszkodowanych, ich ewakuację i natychmiastowy transport do szpitala. Podejście to testowane już było podczas zdarzeń o charakterze terrorystycznym, między innymi w USA, Francji i na Filipinach.