Niecodzienna akcja gaśnicza miała miejsce na polu naftowym Ust-Kutskij, około 50 km od Irkucka na Syberii. Pożar jednego z szybów rozpoczął się 30 maja, gdy w wyniku rozszczelnienia przewodu odprowadzającego ropę i gaz nastąpił zapłon mieszanki, która zalała skrzynkę przełącznikową. Na szczęście obyło się bez ofiar - jak poinformowało Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych. Niestety służby ratownicze Irkuckiej Kompanii Naftowej oraz lokalna straż pożarna nie były w stanie opanować płomieni. Problem stanowiły uszkodzone elementy instalacji gazowej, w tym zawory wieńczące główną rurę. Nie można było ich zamknąć, ale uniemożliwiały również użycie specjalnego oprzyrządowania, które pozwala zdusić płomienie i uszczelnić ujście szybu.

5 czerwca zwrócono się do Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej o pomoc. Do zadania oddelegowano jednostkę Centralnego Okręgu Wojskowego. Na lotnisko w pobliskim mieście Ust-Kut przetransportowano ciężkim samolotem transportowym Ił-76 armatę przeciwpancerną AT-12 Rapira kalibru 100 mm wraz z obsługą i zapasem amunicji. Na pole naftowe dotarli nocą z 7 na 8 czerwca. Stanowisko strzeleckie przygotowano za ochronnym nasypem, około 180 metrów od płonącego szybu.

Ciągniona, gładkolufowa armata przeciwpancerna MT-12 Rapira (znana także pod oznaczeniem T-12A) kalibru 100 mm jest wersją rozwojową systemu T-12 przyjętego do uzbrojenia wojsk radzieckich w 1961 r. Pomimo wieku i prostej konstrukcji w dalszym ciągu znajduje się na uzbrojeniu rosyjskiej armii. O ile jej skuteczność na polu walki jest dziś wątpliwa, pomimo dobrych doświadczeń z użycia przez ukraińską armię w Donbasie, to do wyznaczonego tu zadania była odpowiednim narzędziem.

Wbrew informacjom pojawiającym się w wielu mediach relacjonujących tę akcję, armaty nie użyto do gaszenia pożaru czy rozpraszania płomieni. Skojarzenie takie pojawiło się prawdopodobnie w nawiązaniu do akcji gaszenia szybów naftowych w Iraku, podpalonych przez siły Saddama Husajna. Jednak w ich wypadku wykorzystano silne ładunki wybuchowe do "zdmuchnięcia" płomienia. Syberyjskie problem był znacznie prostszy, bo też wielkość szybu i ciśnienie są nieporównywalnie niższe.

Armata MT-12 Rapira została użyta do odstrzelenia uszkodzonej części armatury wylotowej szybu, a przede wszystkim zaworów, które wieńczyły płonącą instalację. Po kilku strzałach artylerzystom z Samary udało się trafić i "usunąć" uszkodzony element struktury. Pozwoliło to umieścić na wylocie szybu specjalną instalację, która pomimo wysokie temperatury uszczelniła wylot szybu, jak zawór i palnik w kuchence gazowej pozwalając na opanowanie i zdławienie płomienia poprzez odcięcie dopływu gazu.

Akcja ta była jednym z wielu przykładów "podwójnego zastosowania" sprzętu i uzbrojenia sił zbrojnych w walce z klęskami żywiołowymi czy innymi "cywilnymi" zagrożeniami. Jest wiele przykładów tego typu działań, ale też adaptowania sprzętu do działań ratowniczych. Dobrym przykładem są czołgi i transportery gąsienicowe przerabiane na pojazdy pożarnicze czy ratownicze, ale też samoloty i śmigłowce wojskowe przebudowywane na maszyny gaśnicze.