Do tej pory zwolennicy Daesh polegali na szyfrowanych połączeniach realizowanych za pomocą popularnych na całym świecie komunikatorów, takich jak Facebook Messenger, Twitter, What's Up i Telegram. Te kanały zostały jednak uznane za zbyt niebezpieczne: twórcy, nastawieni raczej nieprzychylnie do działań Daesh, mogli bowiem współpracować z zachodnimi służbami przy przechwytywaniu i dekodowaniu wiadomości.

Mimo że opracowanemu rozwiązaniu daleko jest do stopnia zaawansowania wspomnianych wyżej komunikatorów - co czyni je teoretycznie podatniejszym na złamanie – jego powstanie wyraźnie wskazuje, że Daesh wsłuchuje się w toczone na Zachodzie dyskusje o potrzebie wbudowywania w tego rodzaju oprogramowania backdoorów, które pozwalają na proste odszyfrowanie podejrzanej treści.

Aplikacja, nazwana Alrawi, zastąpiła Telegram jako główne narzędzie komunikacyjne Daesh. Terroryści, tworząc własne oprogramowanie, mają pełną kontrolę nad algorytmami i wykorzystanymi protokołami, co może sprawić ogromne problemy służbom bezpieczeństwa i wywiadowczym.

Alrawi zdaje się być rozwinięciem programu Amaq Agency – aplikacji służącej do udostępniania materiałów propagandowych Daesh: wiadomości, nagrań wideo (także z egzekucji), raportów z pola walki i przemówień liderów organizacji.